In vergelijking met het hele universum van schimmelvormen, zijn de pathogene mycetes voor de mens klein in aantal.
Deze veroorzaken ziekten die mycosen worden genoemd en die doorgaans worden onderverdeeld in oppervlakkige, wanneer de infectie beperkt is tot de huid, de lichaamsbeharing, de haren en de nagels, en diepe mycosen, wanneer de infectie de interne organen aantast (long, darmen, hersenen, botten en dergelijke). Ze worden over het algemeen geclassificeerd als:
1. Dermatofyten, die kenmerkende aandoeningen van de huid veroorzaken (schurft).
2. Sporothrix schenckii, die eveneens vrijwel alleen op de huid voorkomt.
3. Cryptococcus neoformans, die verantwoordelijk is voor een veel voorkomende longinfectie (deze wordt met stof ingeademd) en voor chronische meningitis.
4. Histoplasma capsulatum, die bij de mens de huid (knobbeltjes), de slijmvliezen en de longen kan aantasten of in systemische vorm kan voorkomen.
5. Actinomycetes, met een pathogene werking op de huid, de longen en de darmen.
6. Chrysosporium parvum, de agens die Adiaspiromycose veroorzaakt, een kosmopolitische ziekte die primair en alleen de luchtwegen infecteert.
7. Aspergillus fumigatus, die aspergillose veroorzaakt, die meestal voorkomt in de longen, maar secundair ook in de hersenen en nieren.
8. Paracoccidioides brasiliensis, die paracoccidioïdomycose veroorzaakt, een primaire infectie van de longen die bij immunogedeprimeerde patiënten kan uitzaaien.
9. Phaeohyphomycose, hyalohyphomycose, penicillose (marneffei), zygomycose en andere zeldzame mycotische infecties krijgen de laatste jaren steeds meer aandacht, omdat ze verantwoordelijk kunnen zijn voor soms zeer ernstige pathologische beelden, afhankelijk van de gecompromitteerde toestand van immunogecompromitteerde patiënten.
10. Candida, zowel als albicans als in alle andere pathogene stammen, die huid, nagels, interne slijmvliezen (aandoeningen van de mondholte, vulvovaginitis, uretritis, balanitis, perianale ontsteking), bronchiën en longen aantast.
Daarnaast heeft deze algemene vormen van vrij ernstige septicemische aard.
Binnen deze groep van schimmels ligt dus de ernstigste ziekte voor de mens verborgen, die op dit punt gemakkelijk vast te stellen is.
Als we namelijk overwegen dat dermatofyten en sporothrix een te specifiek ziektebeeld laten zien, dat actinomycetes, cryptococcus, histoplasma, chrysosporium, paracoccidioides en de agentia die phaeohyphomycose, hyalohyphomycose, penicillose en zygomycose veroorzaken uit ervaring binnen een zeer zelden voorkomende pathologische context vallen en dat aspergillus kan worden beschouwd als een variant van candida, blijft slechts de laatste van de tien beschreven soorten over, namelijk candida, als enige agens die verantwoordelijk is voor een tumor.