De patiënt met een longneoplasma, van wie de röntgenfoto’s van vóór (fig. 2) en na (fig. 3) de behandeling met natriumbicarbonaat worden getoond, wordt eind 1983 door mij in behandeling genomen, voordat hij wordt geopereerd in het instituut Regina Elena te Rome waar hij door een ander ziekenhuis naar is doorverwezen.
De ontwikkeling van de tumor, oftewel van de schimmelkolonie, is naar mijn mening voortgekomen uit een ziekteproces dat in de lever is begonnen.
fig 1 - voor de behandeling
Fig. 2 - na de behandeling
De stappen die hebben geleid tot de vorming van het neoplasma waren: leverstoornis, omhoog komen van het rechter hemidiafragma, longstase en ontvankelijkheid voor de verspreiding van de schimmel.
De therapeutische behandeling draait rond twee essentiële elementen: leverdetoxificatie en gelijktijdige toediening van bicarbonaatzouten via de mond, via een aërosol en intraveneus. Na ongeveer acht maanden van behandeling – zonder bloedvergieten en zonder pijn – verdwijnt de massa volledig; na ruim één jaar is er op de röntgenfoto alleen nog een verdikking van het scheidingsvlak tussen de longkwabben zichtbaar, die het resultaat is van de genezing. Ongeveer twintig jaar na de behandeling is de patiënt nog steeds in leven.
Dit is zijn verklaring:
“Ik, ondergetekende ---- wonende in Rome, verklaar het volgende: Ik heb dr. Simoncini leren kennen bij het instituut ‘Regina Elena’ te Rome, waar hij als vrijwilliger werkte en waar ik in 1983 moest worden geopereerd aan een longtumor. Toen ik had besloten mij niet te laten opereren, zei de arts op het moment van mijn ontslag dat ik, als ik het wilde, kon proberen te genezen met zijn behandelmethode. De behandeling bestond uit het innemen van bicarbonaat via de mond, via aërosol en intraveneus.
Dr. Simoncini had me alleen maar gezegd dat ik het kon proberen, omdat ik volgens hem kon hopen op een positief resultaat. Hij was erg vriendelijk en menselijk en begreep dat hij mij werkelijk kon helpen.
Er zijn uitstekende resultaten behaald, want nu, na bijna twintig jaar, heb ik mijn longen nog steeds.”