CARCINOMATOSE van het BUIKVLIES

Bijna alle neoplasmata in de buik kunnen, vanwege aaneengrenzing of na een chirurgische ingreep, doordringen in de buikvliesholte en zich langzaam verspreiden in alle mogelijke richtingen.

Maag, darmen, pancreas, blaas, prostaat, baarmoeder en eierstokken zijn de organen van waaruit er vaak een verspreiding in de holte plaatsvindt, samen met de eventuele vorming van ascitesvocht van neoplastische aard.

Wanneer de schimmelkoloniën namelijk eenmaal het buikvliesserum zijn binnengedrongen en eraan wennen om dit te metaboliseren, staat geen enkel obstakel hun opmars meer in de weg. Dit leidt tot het verschijnsel van carcinomatose, een aandoening die buiten het bereik ligt van ongeacht welke conventionele behandeling.

Met de behandelmethode die ik voorstel en die erop is gebaseerd dat de holte wordt gevuld met bicarbonaatoplossing, kunnen de schimmelmassa’s echter volledig worden bereikt en dit is zeer effectief bij de vernietiging daarvan.

Deze bestaat uit het aanbrengen van een percutane katheter in de buik via welke de aangetaste weefsels gedurende ongeveer 30 tot 40 dagen worden omspoeld, nadat het reeds bestaande vocht is afgevoerd.

Gedurende de eerste drie dagen wordt er 300-400 cc natriumbicarbonaatoplossing van 5% ingebracht die in de buikvliesholte blijft en de volgende dag, vóór de nieuwe toediening, wordt afgevoerd. Gedurende de daaropvolgende twaalf dagen wordt de dosering verlaagd tot 100-200 cc oplossing die één tot twee uur na de behandeling wordt afgevoerd. Deze procedure wordt vanaf de 15e tot de 30e –40e dag herhaald met een ritme van één dag wel en twee dagen niet.

De doses moeten worden gezien als indicaties, omdat deze verschillen al naar gelang de respons, het lichaamsgewicht en de bijwerkingen die kunnen optreden.

Flatulentie en een vol gevoel – die vaak al bestonden – en al dan niet hevige pijn zijn vrijwel constante symptomen, vooral in de eerste dagen, maar deze worden beduidend minder naarmate de behandeling vordert.

Stadia van hypertensie of hypotensie, evenals dorst en gebrek aan eetlust, maken het beeld van de mogelijke ongewenste bijwerkingen compleet. De meest ernstige complicatie kan de ontwikkeling van een infectie in de holte zijn, die doorgaans wordt veroorzaakt door het bij de dagelijkse verzorging niet zorgvuldig omgaan met de katheter en het verbandgaas. Deze dient onmiddellijk te worden behandeld met hoge doses intramusculaire antibiotica, zodat deze in korte tijd kan worden opgelost. Bij carcinomatose van grote omvang moet rekening worden gehouden met resectie van de massa's met als doel dat de buikholte ‘lichter’ wordt gemaakt en dat de werking van het bicarbonaat doeltreffender wordt.

Door Dr. Tullio Simoncini - Rome