Alle huidtumoren worden altijd veroorzaakt door een schimmel, candida, die eraan gewend is om de voornamelijk eiwithoudende bestanddelen van de opperhuid te metaboliseren en daarom slechts zelden kan worden behandeld met bicarbonaatoplossingen.

Voor epitheliomen, basiliomen en melanomen bestaat de behandeling bij voorkeur uit jodiumtinctuur van 7%, waarmee de eiwitten van de schimmellichamen worden afgebroken zodat ze binnen korte tijd definitief vernietigd worden. Wanneer de laesies vrij klein zijn, moeten ze twee maal per dag gedurende vijf dagen 10, 20 of 30 keer worden ingesmeerd met de tinctuur en vervolgens nog één keer gedurende nog eens tien dagen, zodat ze erg donker worden. Wanneer zich een korst heeft gevormd die uit het epidermale vlak omhoog is gekomen, moet men daar boven- en onderop blijven smeren, ook wanneer er in het begin een sterke pijn wordt gevoeld.

Wanneer dezelfde handeling wordt herhaald bij een volgende korst die zich vormt, kan de laesie als vernietigd worden beschouwd, omdat het na drie cycli is gelukt om door te dringen in het centrum van het neoplasma, waar de koloniën meestal tot het uiterste weerstand bieden.

Bij grote tumoren moet er, vóór de behandeling met jodiumtinctuur, een cyclus van onderhuidse infiltraties met natriumbicarbonaat van 5% worden uitgevoerd, dat wil zeggen onder de laesie, met het doel om de eventuele invasie los te maken van de diepere lagen en van de basale membraan. Als dit niet wordt gedaan, bestaat het gevaar dat de schimmel die op oppervlakkig niveau wordt vernietigd, zich beschermt door naar die niveaus te gaan waar een definitieve werking van de tinctuur niet mogelijk is.

In het geval dat de tumor een gebied is binnengedrongen dat de overgang vormt tussen huid en slijmvlies, zoals de anus, de oogleden, de vagina of de mond, moet het slijmvliesgedeelte eerst behandeld worden met bicarbonaat en wanneer de koloniën daar zijn geëlimineerd, moet vervolgens de huid worden behandeld met jodiumtinctuur.

Het is hierbij goed te vermelden dat hetzelfde type behandeling moet worden gebruikt voor psoriasis en de erkende schimmelaandoeningen.

Het verschil tussen huidmycoses, psoriasis en tumoren bestaat namelijk alleen uit een verschil in agressiviteit en daarmee in diepte van worteling, omdat de veroorzakende agens altijd dezelfde is: een schimmel. Soms kunnen er voor de behandeling ook andere corrosieve zouten gebruikt worden, al naar gelang de plaats op het lichaam. Het staat wel vast dat zalf en huidlotions slechts zelden doeltreffend zijn.

Door Dr. Tullio Simoncini - Rome